远游（悲余性之不可改兮）

远游（悲余性之不可改兮）原文：

所以历来的词人往往以黄昏为背景，来描写少妇的哀怨。此处，写少妇立尽了黄昏，而游子犹在天涯，使得她不得不怀着绝望的心情去“强整绣衾，独掩朱扉”，一想到眼前的形单影只，枕冷簟寒，便又心灰意冷起来，发出到底“为谁铺设”的怨语。一句话，把这个少妇刹那间的矛盾心情充分揭示了出来。那漫漫的长夜、那声声的更鼓，从远处传到了她的耳中，惊醒了她片时的春梦。她睁开惺忪的睡眼，只见碧纱窗下，乍明乍灭的残灯在那里眨眼。这个凄凉的夜、孤寂的夜，使人感到“春色迷人恨更赊”。“梦回处，梅梢半笼残月”，(...)
⑧瘠土：不肥沃的土地。(...)
在下片里，可以看到作者的化身——龙杖在雷雨交加的太空城里飞翔（杖化为龙，用《后汉书·费长房传》事。韩愈《赤藤杖歌》有“赤龙拔须血淋漓”语），铿地一声，天坛杖顿时化成赤龙腾起，雷声大作，四边山峰黑成了一片。可是他一点也没有忘却人间的赐予，他要降及时雨使田里的禾苗很好生长并得到好收成，他要为人们造福，要让人们过上丰衣足食的日子。而这种为人类造福利的事业，在自己看来，是完全可以办得到的，不经意的谈笑之间，人们已从中得到了不少的好处了。与那些禅房里(...)
归去。奈故人、尚作青眼相期，未许明时归去。放怀处。买得东皋数亩，静爱园林趣。任过客、剥啄相呼昼扃户。
“波神”二句说，水神有意留住我观看夕阳西下的美丽景色，放起鱼鳞般的波纹。这是写的天气乍变，微风初起时的湖上景色，也是变天的前兆。有经验的船工势必要抛锚停舟，采取应急措施，因为这霞光(...)
下片“销魂”三句，是回忆当年。“池塘生春草，园柳变鸣禽”，本为谢灵运的名句，词人忆及昔日同游池畔，旋赋别离，句中不仅深有沧桑之感，而且也没有离题。记得那时她姗姗而行，罗裙轻拂，使绿草也不禁生妒；这是反用牛希济“记得绿罗裙，处处怜芳草”词意，以绿草妒忌罗裙之碧色，来衬托出伊人之明媚可爱，从而由草及人，更增添了对她的怀念之情。“恁时”三句，仍是回忆。“恁时”即“那时”，连上“曾行处、绿妒轻裙”时事。他轻携素手，絮飞花乱的暮春季节里，漫步于如茵绿草之间。而眼前的如茵绿草，又使他兴起无限感喟。“朱颜”两句，从刘希夷诗“年年岁岁花相似，岁岁年年人不同”化出，时光流逝，人事已非，相逢不知何日。自己年华已经渐老，只有芳草却是春风吹过而新绿又生。结末呼应上文，愿人们毋须触景伤情，当春回大地、绿满田野之时，可以放怀宴游，到那时可不要辜负了青春好时光。这首词妙巧用拟人手法，把点点离愁都化作可感之物。全词颇具空灵之美。
下片“销魂”三句，是回忆当年。“池塘生春草，园柳变鸣禽”，本为谢灵运的名句，词人忆及昔日同游池畔，旋赋别离，句中不仅深有沧桑之感，而且也没有离题。记得那时她姗姗而行，罗裙轻拂，使绿草也不禁生妒；这是反用牛希济“记得绿罗裙，处处怜芳草”词意，以绿草妒忌罗裙之碧色，来衬托出伊人之明媚可爱，从而由草及人，更增添了对她的怀念之情。“恁时”三句，仍是回忆。“恁时”即“那时”，连上“曾行处、绿妒轻裙”时事。他轻携素手，絮飞花乱的暮春季节里，漫步于如茵绿草之间。而眼前的如茵绿草，又使他兴起无限感喟。“朱颜”两句，从刘希夷诗“年年岁岁花相似，岁岁年年人不同”化出，时光流逝，人事已非，相逢不知何日。自己年华已经渐老，只有芳草却是春风吹过而新绿又生。结末呼应上文，愿人们毋须触景伤情，当春回大地、绿满田野之时，可以放怀宴游，到那时可不要辜负了青春好时光。这首词妙巧用拟人手法，把点点离愁都化作可感之物。全词颇具空灵之美。
绿暗红稀出凤城，

远游（悲余性之不可改兮）拼音解读：

suǒ yǐ lì lái de cí rén wǎng wǎng yǐ huáng hūn wéi bèi jǐng ，lái miáo xiě shǎo fù de āi yuàn 。cǐ chù ，xiě shǎo fù lì jìn le huáng hūn ，ér yóu zǐ yóu zài tiān yá ，shǐ dé tā bú dé bú huái zhe jué wàng de xīn qíng qù “qiáng zhěng xiù qīn ，dú yǎn zhū fēi ”，yī xiǎng dào yǎn qián de xíng dān yǐng zhī ，zhěn lěng diàn hán ，biàn yòu xīn huī yì lěng qǐ lái ，fā chū dào dǐ “wéi shuí pù shè ”de yuàn yǔ 。yī jù huà ，bǎ zhè gè shǎo fù shā nà jiān de máo dùn xīn qíng chōng fèn jiē shì le chū lái 。nà màn màn de zhǎng yè 、nà shēng shēng de gèng gǔ ，cóng yuǎn chù chuán dào le tā de ěr zhōng ，jīng xǐng le tā piàn shí de chūn mèng 。tā zhēng kāi xīng sōng de shuì yǎn ，zhī jiàn bì shā chuāng xià ，zhà míng zhà miè de cán dēng zài nà lǐ zhǎ yǎn 。zhè gè qī liáng de yè 、gū jì de yè ，shǐ rén gǎn dào “chūn sè mí rén hèn gèng shē ”。“mèng huí chù ，méi shāo bàn lóng cán yuè ”，(...)
⑧jí tǔ ：bú féi wò de tǔ dì 。(...)
zài xià piàn lǐ ，kě yǐ kàn dào zuò zhě de huà shēn ——lóng zhàng zài léi yǔ jiāo jiā de tài kōng chéng lǐ fēi xiáng （zhàng huà wéi lóng ，yòng 《hòu hàn shū ·fèi zhǎng fáng chuán 》shì 。hán yù 《chì téng zhàng gē 》yǒu “chì lóng bá xū xuè lín lí ”yǔ ），kēng dì yī shēng ，tiān tán zhàng dùn shí huà chéng chì lóng téng qǐ ，léi shēng dà zuò ，sì biān shān fēng hēi chéng le yī piàn 。kě shì tā yī diǎn yě méi yǒu wàng què rén jiān de cì yǔ ，tā yào jiàng jí shí yǔ shǐ tián lǐ de hé miáo hěn hǎo shēng zhǎng bìng dé dào hǎo shōu chéng ，tā yào wéi rén men zào fú ，yào ràng rén men guò shàng fēng yī zú shí de rì zǐ 。ér zhè zhǒng wéi rén lèi zào fú lì de shì yè ，zài zì jǐ kàn lái ，shì wán quán kě yǐ bàn dé dào de ，bú jīng yì de tán xiào zhī jiān ，rén men yǐ cóng zhōng dé dào le bú shǎo de hǎo chù le 。yǔ nà xiē chán fáng lǐ (...)
guī qù 。nài gù rén 、shàng zuò qīng yǎn xiàng qī ，wèi xǔ míng shí guī qù 。fàng huái chù 。mǎi dé dōng gāo shù mǔ ，jìng ài yuán lín qù 。rèn guò kè 、bāo zhuó xiàng hū zhòu jiōng hù 。
“bō shén ”èr jù shuō ，shuǐ shén yǒu yì liú zhù wǒ guān kàn xī yáng xī xià de měi lì jǐng sè ，fàng qǐ yú lín bān de bō wén 。zhè shì xiě de tiān qì zhà biàn ，wēi fēng chū qǐ shí de hú shàng jǐng sè ，yě shì biàn tiān de qián zhào 。yǒu jīng yàn de chuán gōng shì bì yào pāo máo tíng zhōu ，cǎi qǔ yīng jí cuò shī ，yīn wéi zhè xiá guāng (...)
xià piàn “xiāo hún ”sān jù ，shì huí yì dāng nián 。“chí táng shēng chūn cǎo ，yuán liǔ biàn míng qín ”，běn wéi xiè líng yùn de míng jù ，cí rén yì jí xī rì tóng yóu chí pàn ，xuán fù bié lí ，jù zhōng bú jǐn shēn yǒu cāng sāng zhī gǎn ，ér qiě yě méi yǒu lí tí 。jì dé nà shí tā shān shān ér háng ，luó qún qīng fú ，shǐ lǜ cǎo yě bú jìn shēng dù ；zhè shì fǎn yòng niú xī jì “jì dé lǜ luó qún ，chù chù lián fāng cǎo ”cí yì ，yǐ lǜ cǎo dù jì luó qún zhī bì sè ，lái chèn tuō chū yī rén zhī míng mèi kě ài ，cóng ér yóu cǎo jí rén ，gèng zēng tiān le duì tā de huái niàn zhī qíng 。“nín shí ”sān jù ，réng shì huí yì 。“nín shí ”jí “nà shí ”，lián shàng “céng háng chù 、lǜ dù qīng qún ”shí shì 。tā qīng xié sù shǒu ，xù fēi huā luàn de mù chūn jì jiē lǐ ，màn bù yú rú yīn lǜ cǎo zhī jiān 。ér yǎn qián de rú yīn lǜ cǎo ，yòu shǐ tā xìng qǐ wú xiàn gǎn kuì 。“zhū yán ”liǎng jù ，cóng liú xī yí shī “nián nián suì suì huā xiàng sì ，suì suì nián nián rén bú tóng ”huà chū ，shí guāng liú shì ，rén shì yǐ fēi ，xiàng féng bú zhī hé rì 。zì jǐ nián huá yǐ jīng jiàn lǎo ，zhī yǒu fāng cǎo què shì chūn fēng chuī guò ér xīn lǜ yòu shēng 。jié mò hū yīng shàng wén ，yuàn rén men wú xū chù jǐng shāng qíng ，dāng chūn huí dà dì 、lǜ mǎn tián yě zhī shí ，kě yǐ fàng huái yàn yóu ，dào nà shí kě bú yào gū fù le qīng chūn hǎo shí guāng 。zhè shǒu cí miào qiǎo yòng nǐ rén shǒu fǎ ，bǎ diǎn diǎn lí chóu dōu huà zuò kě gǎn zhī wù 。quán cí pō jù kōng líng zhī měi 。
xià piàn “xiāo hún ”sān jù ，shì huí yì dāng nián 。“chí táng shēng chūn cǎo ，yuán liǔ biàn míng qín ”，běn wéi xiè líng yùn de míng jù ，cí rén yì jí xī rì tóng yóu chí pàn ，xuán fù bié lí ，jù zhōng bú jǐn shēn yǒu cāng sāng zhī gǎn ，ér qiě yě méi yǒu lí tí 。jì dé nà shí tā shān shān ér háng ，luó qún qīng fú ，shǐ lǜ cǎo yě bú jìn shēng dù ；zhè shì fǎn yòng niú xī jì “jì dé lǜ luó qún ，chù chù lián fāng cǎo ”cí yì ，yǐ lǜ cǎo dù jì luó qún zhī bì sè ，lái chèn tuō chū yī rén zhī míng mèi kě ài ，cóng ér yóu cǎo jí rén ，gèng zēng tiān le duì tā de huái niàn zhī qíng 。“nín shí ”sān jù ，réng shì huí yì 。“nín shí ”jí “nà shí ”，lián shàng “céng háng chù 、lǜ dù qīng qún ”shí shì 。tā qīng xié sù shǒu ，xù fēi huā luàn de mù chūn jì jiē lǐ ，màn bù yú rú yīn lǜ cǎo zhī jiān 。ér yǎn qián de rú yīn lǜ cǎo ，yòu shǐ tā xìng qǐ wú xiàn gǎn kuì 。“zhū yán ”liǎng jù ，cóng liú xī yí shī “nián nián suì suì huā xiàng sì ，suì suì nián nián rén bú tóng ”huà chū ，shí guāng liú shì ，rén shì yǐ fēi ，xiàng féng bú zhī hé rì 。zì jǐ nián huá yǐ jīng jiàn lǎo ，zhī yǒu fāng cǎo què shì chūn fēng chuī guò ér xīn lǜ yòu shēng 。jié mò hū yīng shàng wén ，yuàn rén men wú xū chù jǐng shāng qíng ，dāng chūn huí dà dì 、lǜ mǎn tián yě zhī shí ，kě yǐ fàng huái yàn yóu ，dào nà shí kě bú yào gū fù le qīng chūn hǎo shí guāng 。zhè shǒu cí miào qiǎo yòng nǐ rén shǒu fǎ ，bǎ diǎn diǎn lí chóu dōu huà zuò kě gǎn zhī wù 。quán cí pō jù kōng líng zhī měi 。
lǜ àn hóng xī chū fèng chéng ，

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

绿暗红稀出凤城，
大君者，吾父母宗子；其大臣，宗子之家相也。尊高年，所以长其长；慈孤弱，所以幼其幼；圣，其合德；贤，其秀也。凡天下疲癃、残疾、惸独、鳏寡，皆吾兄弟之颠连而无告者也。
①扬：激扬。②凿凿：鲜明貌。③襮（bó 勃）：绣有黼文的衣领。④沃：曲沃，地名，在今山西闻喜县东北。⑤既：已。君子：指桓叔。⑥云：语助词。⑦皓皓：洁白状。⑧绣：刺方领绣。鹄：邑名，即曲(...)

相关赏析

下阕主要抒发了作者对友人远去的伤感和对友人出仕新朝的担心与不满等复杂的心情。头一句“酒酣应对燕山雪，正冰河月冻，晓陇云飞”，进一步设想友人远去北国的情景。“酒酣”，指朝廷召宴，作者想象友人彼时彼地应是燕山雪飘的冰天雪地的影象，连月亮都仿佛冻住了似的，发出令人不寒而栗的光辉。“冰河月冻”，造语甚新，意境颇佳。这阴冷影象与上阕热烈欢快的情调形成鲜明的对照，为下面的感叹铺垫了气氛。接着，作者将笔锋一转：“投老残年，江南谁念方回。”意为：我已是风烛残年，不愿为新朝用而隐居江南，又有谁能常常记起我呢？方回，贺铸的字，他的《青玉案》有“试问闲愁都几许？一川烟草，满城风絮，梅子黄时雨”句，十分有名。黄庭坚曾说：“解道江南断肠句，世间唯有贺方回。”作者身在江南，又有一腔愁怨，故以贺铸自比。这两句词不仅包含年老力衰的伤感，友人离去的伤情，还有国家沦亡的伤痛。“东风渐绿西(...)
（1）丁（zhēng）丁：砍树的声音。（2）嘤嘤：鸟叫的声音。（3）相：审视，端详。（4）矧（shěn）：况且。伊：你。（5）听之：听到此事。（6）终……且……：既……又……。（7）许（(...)
苏轼此词就是专门为琴曲《醉翁操》这一天生绝妙之曲而谱写的。由于时代变迁，琴曲《(...)
“梨花雪，不胜凄断，杜鹃啼血”。因为午夜总给人一种凄凉的感受，而如白似雪的梨花，又总会唤起人们一种悲哀痛苦的情绪，更何况是在长久不寐的人眼中看到的呢？所以月光辉映下如雪似银的梨花，所给予人的悲凄之感，简直会使主人公哀哀欲绝，痛断愁肠！读者读词至此，心中疑问顿生，到底何事，使主人公如此悲哀？按杜鹃，即子规鸟，相传古蜀望帝死后魂化而成。相传望帝魂化杜鹃后，哀鸣不断，以至嘴边流血。人状其声为“不如归去”。又杜鹃为花名，俗名映山红，人传(...)
“未卷”句写女主人公尚未睡起，珠帘未卷。“梦残”句则开始打破沉寂，女子迷蒙中，被梦中的情景牵绕，忽听晓莺鸣叫，惊醒过来，美梦不再，内心一片空虚与失落。这句仿佛是唐代诗人金昌绪《春怨》诗的缩写。梦中有欢，方有梦残的遗恨。梦与现实的反差，惆怅自在情理之中。

作者介绍

刘孝孙 刘孝孙（？-632）荆州（今湖北江陵）人。贞观六年，迁太子洗马，未拜卒，卒于唐太宗贞观六年。弱冠知名，与虞世南、蔡君和、孔德绍、庚抱、廋自直、刘斌等登临山水，结为文会。大业末，为王世充弟杞王辩行台郎中。辩降，众引去，独孝孙攀援号恸送于郊。唐武德初，历虞州录事参军，补文学馆学士。贞观六年，迁著作佐郎，吴王友。历谘议参军，迁太子洗马，未拜，卒。孝孙著有文集三十卷，《两唐书志》传于世。