己丑元日（四年绝域度新正）

己丑元日（四年绝域度新正）原文：

词所表现的情绪是复杂的。年光流逝，故地重游之时，在一切都可以复寻、都依稀如往日的情况下，突出地感到失去了少年时那种心境，词人自不能免于沉吟乃至惆怅。但少年时代是人生最富有朝气、心境最为欢乐的时代，那种或是拏云般的少年之志，或是充满着幸福憧憬的少年式的幻想，在人一生中只须稍一回首，总要使自己受到某种激发鼓舞。人生老大，深情地回首往昔，想重寻那一颗少年心，这里又不能说不带有某种少年情绪的余波和回漩，乃至(...)
这的是天意随人转，也显得我忠心为国专。背地里自欣然，何须别寻空便，何须更图机变。不索共他阵面，不索和他交战。我这条妙计久远，我这条妙计长便。苍生要解倒悬，社稷从此保全。贼臣董卓弄权，端的势焰薰天。若有半点风声漏传，可不灭尽满门良贱。忧的咱，忧的咱意攘情颠，心似油煎，谁承望俺家里，搜寻出这美女婵娟。到来日开筵，向脂粉丛中倒暗暗的藏着征战。这计谋，怎脱免？貂婵。我着你夫妻美满，永远团圆。孩儿，你若肯依着您父亲一桩事呵，我便着你夫妻每团圆也。老爷休道是一桩事，就是十桩事，您孩儿也依的。但不知是那一桩事？我想春秋时节，有个鱄诸之妻，力赞夫土，助成大功。到我朝有个王陵之母，伏剑而死，遣其子事汉，无生二心。后来俱名登史册，人人传颂。你如今肯替父亲出此一计，使我得阴图董卓，重整朝纲，便当着你夫妻们永远团圆。儿也，你休顾那胖董卓一时春点污，博一个救帝主万代姓名香。父亲，我随你，要孩儿怎的？既然这等，孩儿，你且归后堂中去。理会的。欲教青史留遗迹，敢惜红颜别事人。季旅那里？自家不是别人，是这王司徒堂候官季旅的便是。老爷呼唤，不知有甚事，须索见来。老爷呼唤季旅，那厢使用？季旅，你与我一面分付掌酒宴的安排筵席伺侯，一面到(...)
词首二句“平沙芳草渡头村。绿遍去年痕”。交待了这位女主人公所处的地点和时令。她住在一个靠近沙滩渡口的小村子上，时间已是芳草萋萋的盛春。“去年”二字，表明时序的更替，那村边渡口，芳草再绿，暗示意中人分手离去已是去年之事。此二句写主人公移步来到村外所见渡头春景“依然去年时”。入笔即已情在景中，宛曲流露闺中人的思怨之情。三四句“游丝上下，流莺来往”仍是景语。游丝，指蜘蛛类昆虫结的网。这里是说蜘蛛儿正在林间上下结网，黄莺儿往来穿梭于树梢之间。这一切皆昭示着春天到来，万物复苏，昆虫、小鸟皆自由自在地活动于大自然中，到处一派勃勃生机。然而，独有这位思妇触景伤情，感到“无限销魂”。这魂离魄散的无限惘怅，正来自对意中人一别经年的刻骨相思。以乐景写哀，倍增哀怨，看来洪氏亦深明此道。过片“绮窗深静人归晚”直写思妇企盼归人的情感。绮窗，表明所居之华，侧面交待思妇显贵的身份。“深静”二字渲染了闺中独处的孤寂氛围。“人归晚”表明对意中人的思念。接着“金鸭水沉温”再次交待这位思妇显非普通人家。鸭形香(...)
这首词摹拟一个妙龄歌妓的口吻，道出她厌倦风尘、追求爱情的心灵世界。作者似乎只是客观如实道来，字里行间却流露出对备受凌辱的妓女渴望(...)
篱落疏疏一径深，树头花落未成阴。
二十四桥风月，称断楼、卷尽帘箔。绂麟华旦，饱吟玉蕊，款簪金药。驿骑朝驰，宝鞍卖赐，御筵宣押。更赐环促如，中书入令，作汾阳郭。
。教我到三更前后，披开头发，倒坐门限上，敲着木马杓，叫你三声石留住。我依了他这般做，不想你今早果然无事回来，着我欢喜不尽！母亲，这等看来，周公算不着了。待孩儿去问他，要这个银子何如？你去恐怕他不服，不肯罚这银子，我同你去来。你道我彭大公为何发这笑来？只好笑我家主人周公，开着卦铺，但是人来算卦的，少不的吉也断，凶也断，生也断，死也断。昨日算我隔壁石婆婆的儿子石留住该死，道是不利市，到今早日将晌午，方才着我开铺面。挂起那大言牌，你道好淡么。彭大公，你周公算我孩儿昨夜三更三尺土下板僵身死，我孩儿今日可怎生无事回来？算不着，我来问他要这挑出的一锭银子。哎哟，石小大哥果然没事，是他算不着了也。我周公在卦铺里面，你自唤他出来，白他谎，讨他银子去。你这婆婆又来怎的？老爹，你看我孩儿昨夜身亡，算不着，你将那罚的银子与我。我岂有算不着的。这个不是我孩儿石留住？是今早回来的。敢不是你儿子，私下借倩这个小厮，要我的银子，来坏我的买卖。我只有的这个孩儿，彭大公也认的他哩。是他的亲儿子。与他银子去罢。住、住、住，教他儿子自说生年八字来，等我再算。我今年二十岁，三月十五日午时生。是这八字。怪哉，这命本等该昨夜三更前后三尺土底下板僵身死，今日算来，有个恩星临时进命，救他无事。怎么昨日没这恩星，今日便有恩星救命？这小后生一定不是石婆婆的儿子。你这老人家，他在我隔壁住，从小里看生见长的，怎么不是？说话在前了，我只除下这挑出的银子与他去罢。孩儿，得了这银子，俺们回家去来。我算了三十年卦，不曾差了，今日可怎生差算，被人罚了银子去？兀的不闷杀我也想是你老了，不济事了。教一街两巷过来过往的人，都说周公算不着，被人罚了这挑出的一个银子去，下次再不要他算了。您好知道么？您常在我根前卖弄这阴阳有准，祸福无差，今日如何？好惶恐人也，毛、毛、毛！这一个银子不打紧，只是挂了三十年，今朝被人拿去，真个惶恐。彭祖，与我关上铺门，(...)
文章开头，妙语传神。“厉王虐，国人谤王”，寥寥七字，胜于千言。一边是厉王虐，一边是国人谤。谤由虐起，事出必然，因果明了，壁垒分明，一开篇便展现给读者一对不可调和的矛盾。既引出召公苦谏的缘由，也为厉王的可悲下场埋下了伏笔。接下来厉王的一“怒”一“喜”，两个动词，如千钧之力，又将矛盾推向高潮，且把这位暴虐无道的昏君形象斧砍刀削得更加逼真。结尾是戛然而止，给读者留下很大的想象空间。开头“国人莫敢言，道路以目”，此语真乃神来之笔，厉王以为高压就可止谤，因而“大喜”，其实高压下的沉默，只是火山喷发前的死寂。结尾“王弗听，于是国人莫敢出言”，这是愤怒与反抗的岩浆在凝聚力量。终于火山喷发，国人暴动，厉王被逐，那该是何等壮观的场面，何其复杂的斗争。但作者全都略(...)
杖头挑得布囊行。活计有谁争。不肯侯家五鼎，碧涧一杯羹。
我见君来，顿觉吾庐，溪山美哉。怅平生肝胆，都成楚越，只今胶漆，谁是陈雷。搔首踟蹰，爱而不见，要得诗来渴望梅。还知否，快清风入(...)

己丑元日（四年绝域度新正）拼音解读：

cí suǒ biǎo xiàn de qíng xù shì fù zá de 。nián guāng liú shì ，gù dì zhòng yóu zhī shí ，zài yī qiē dōu kě yǐ fù xún 、dōu yī xī rú wǎng rì de qíng kuàng xià ，tū chū dì gǎn dào shī qù le shǎo nián shí nà zhǒng xīn jìng ，cí rén zì bú néng miǎn yú chén yín nǎi zhì chóu chàng 。dàn shǎo nián shí dài shì rén shēng zuì fù yǒu cháo qì 、xīn jìng zuì wéi huān lè de shí dài ，nà zhǒng huò shì ná yún bān de shǎo nián zhī zhì ，huò shì chōng mǎn zhe xìng fú chōng jǐng de shǎo nián shì de huàn xiǎng ，zài rén yī shēng zhōng zhī xū shāo yī huí shǒu ，zǒng yào shǐ zì jǐ shòu dào mǒu zhǒng jī fā gǔ wǔ 。rén shēng lǎo dà ，shēn qíng dì huí shǒu wǎng xī ，xiǎng zhòng xún nà yī kē shǎo nián xīn ，zhè lǐ yòu bú néng shuō bú dài yǒu mǒu zhǒng shǎo nián qíng xù de yú bō hé huí xuán ，nǎi zhì (...)
zhè de shì tiān yì suí rén zhuǎn ，yě xiǎn dé wǒ zhōng xīn wéi guó zhuān 。bèi dì lǐ zì xīn rán ，hé xū bié xún kōng biàn ，hé xū gèng tú jī biàn 。bú suǒ gòng tā zhèn miàn ，bú suǒ hé tā jiāo zhàn 。wǒ zhè tiáo miào jì jiǔ yuǎn ，wǒ zhè tiáo miào jì zhǎng biàn 。cāng shēng yào jiě dǎo xuán ，shè jì cóng cǐ bǎo quán 。zéi chén dǒng zhuó nòng quán ，duān de shì yàn xūn tiān 。ruò yǒu bàn diǎn fēng shēng lòu chuán ，kě bú miè jìn mǎn mén liáng jiàn 。yōu de zán ，yōu de zán yì rǎng qíng diān ，xīn sì yóu jiān ，shuí chéng wàng ǎn jiā lǐ ，sōu xún chū zhè měi nǚ chán juān 。dào lái rì kāi yàn ，xiàng zhī fěn cóng zhōng dǎo àn àn de cáng zhe zhēng zhàn 。zhè jì móu ，zěn tuō miǎn ？diāo chán 。wǒ zhe nǐ fū qī měi mǎn ，yǒng yuǎn tuán yuán 。hái ér ，nǐ ruò kěn yī zhe nín fù qīn yī zhuāng shì hē ，wǒ biàn zhe nǐ fū qī měi tuán yuán yě 。lǎo yé xiū dào shì yī zhuāng shì ，jiù shì shí zhuāng shì ，nín hái ér yě yī de 。dàn bú zhī shì nà yī zhuāng shì ？wǒ xiǎng chūn qiū shí jiē ，yǒu gè tuán zhū zhī qī ，lì zàn fū tǔ ，zhù chéng dà gōng 。dào wǒ cháo yǒu gè wáng líng zhī mǔ ，fú jiàn ér sǐ ，qiǎn qí zǐ shì hàn ，wú shēng èr xīn 。hòu lái jù míng dēng shǐ cè ，rén rén chuán sòng 。nǐ rú jīn kěn tì fù qīn chū cǐ yī jì ，shǐ wǒ dé yīn tú dǒng zhuó ，zhòng zhěng cháo gāng ，biàn dāng zhe nǐ fū qī men yǒng yuǎn tuán yuán 。ér yě ，nǐ xiū gù nà pàng dǒng zhuó yī shí chūn diǎn wū ，bó yī gè jiù dì zhǔ wàn dài xìng míng xiāng 。fù qīn ，wǒ suí nǐ ，yào hái ér zěn de ？jì rán zhè děng ，hái ér ，nǐ qiě guī hòu táng zhōng qù 。lǐ huì de 。yù jiāo qīng shǐ liú yí jì ，gǎn xī hóng yán bié shì rén 。jì lǚ nà lǐ ？zì jiā bú shì bié rén ，shì zhè wáng sī tú táng hòu guān jì lǚ de biàn shì 。lǎo yé hū huàn ，bú zhī yǒu shèn shì ，xū suǒ jiàn lái 。lǎo yé hū huàn jì lǚ ，nà xiāng shǐ yòng ？jì lǚ ，nǐ yǔ wǒ yī miàn fèn fù zhǎng jiǔ yàn de ān pái yàn xí sì hóu ，yī miàn dào (...)
cí shǒu èr jù “píng shā fāng cǎo dù tóu cūn 。lǜ biàn qù nián hén ”。jiāo dài le zhè wèi nǚ zhǔ rén gōng suǒ chù de dì diǎn hé shí lìng 。tā zhù zài yī gè kào jìn shā tān dù kǒu de xiǎo cūn zǐ shàng ，shí jiān yǐ shì fāng cǎo qī qī de shèng chūn 。“qù nián ”èr zì ，biǎo míng shí xù de gèng tì ，nà cūn biān dù kǒu ，fāng cǎo zài lǜ ，àn shì yì zhōng rén fèn shǒu lí qù yǐ shì qù nián zhī shì 。cǐ èr jù xiě zhǔ rén gōng yí bù lái dào cūn wài suǒ jiàn dù tóu chūn jǐng “yī rán qù nián shí ”。rù bǐ jí yǐ qíng zài jǐng zhōng ，wǎn qǔ liú lù guī zhōng rén de sī yuàn zhī qíng 。sān sì jù “yóu sī shàng xià ，liú yīng lái wǎng ”réng shì jǐng yǔ 。yóu sī ，zhǐ zhī zhū lèi kūn chóng jié de wǎng 。zhè lǐ shì shuō zhī zhū ér zhèng zài lín jiān shàng xià jié wǎng ，huáng yīng ér wǎng lái chuān suō yú shù shāo zhī jiān 。zhè yī qiē jiē zhāo shì zhe chūn tiān dào lái ，wàn wù fù sū ，kūn chóng 、xiǎo niǎo jiē zì yóu zì zài dì huó dòng yú dà zì rán zhōng ，dào chù yī pài bó bó shēng jī 。rán ér ，dú yǒu zhè wèi sī fù chù jǐng shāng qíng ，gǎn dào “wú xiàn xiāo hún ”。zhè hún lí pò sàn de wú xiàn wǎng chàng ，zhèng lái zì duì yì zhōng rén yī bié jīng nián de kè gǔ xiàng sī 。yǐ lè jǐng xiě āi ，bèi zēng āi yuàn ，kàn lái hóng shì yì shēn míng cǐ dào 。guò piàn “qǐ chuāng shēn jìng rén guī wǎn ”zhí xiě sī fù qǐ pàn guī rén de qíng gǎn 。qǐ chuāng ，biǎo míng suǒ jū zhī huá ，cè miàn jiāo dài sī fù xiǎn guì de shēn fèn 。“shēn jìng ”èr zì xuàn rǎn le guī zhōng dú chù de gū jì fēn wéi 。“rén guī wǎn ”biǎo míng duì yì zhōng rén de sī niàn 。jiē zhe “jīn yā shuǐ chén wēn ”zài cì jiāo dài zhè wèi sī fù xiǎn fēi pǔ tōng rén jiā 。yā xíng xiāng (...)
zhè shǒu cí mó nǐ yī gè miào líng gē jì de kǒu wěn ，dào chū tā yàn juàn fēng chén 、zhuī qiú ài qíng de xīn líng shì jiè 。zuò zhě sì hū zhī shì kè guān rú shí dào lái ，zì lǐ háng jiān què liú lù chū duì bèi shòu líng rǔ de jì nǚ kě wàng (...)
lí luò shū shū yī jìng shēn ，shù tóu huā luò wèi chéng yīn 。
èr shí sì qiáo fēng yuè ，chēng duàn lóu 、juàn jìn lián bó 。fú lín huá dàn ，bǎo yín yù ruǐ ，kuǎn zān jīn yào 。yì qí cháo chí ，bǎo ān mài cì ，yù yàn xuān yā 。gèng cì huán cù rú ，zhōng shū rù lìng ，zuò fén yáng guō 。
。jiāo wǒ dào sān gèng qián hòu ，pī kāi tóu fā ，dǎo zuò mén xiàn shàng ，qiāo zhe mù mǎ sháo ，jiào nǐ sān shēng shí liú zhù 。wǒ yī le tā zhè bān zuò ，bú xiǎng nǐ jīn zǎo guǒ rán wú shì huí lái ，zhe wǒ huān xǐ bú jìn ！mǔ qīn ，zhè děng kàn lái ，zhōu gōng suàn bú zhe le 。dài hái ér qù wèn tā ，yào zhè gè yín zǐ hé rú ？nǐ qù kǒng pà tā bú fú ，bú kěn fá zhè yín zǐ ，wǒ tóng nǐ qù lái 。nǐ dào wǒ péng dà gōng wéi hé fā zhè xiào lái ？zhī hǎo xiào wǒ jiā zhǔ rén zhōu gōng ，kāi zhe guà pù ，dàn shì rén lái suàn guà de ，shǎo bú de jí yě duàn ，xiōng yě duàn ，shēng yě duàn ，sǐ yě duàn 。zuó rì suàn wǒ gé bì shí pó pó de ér zǐ shí liú zhù gāi sǐ ，dào shì bú lì shì ，dào jīn zǎo rì jiāng shǎng wǔ ，fāng cái zhe wǒ kāi pù miàn 。guà qǐ nà dà yán pái ，nǐ dào hǎo dàn me 。péng dà gōng ，nǐ zhōu gōng suàn wǒ hái ér zuó yè sān gèng sān chǐ tǔ xià bǎn jiāng shēn sǐ ，wǒ hái ér jīn rì kě zěn shēng wú shì huí lái ？suàn bú zhe ，wǒ lái wèn tā yào zhè tiāo chū de yī dìng yín zǐ 。āi yō ，shí xiǎo dà gē guǒ rán méi shì ，shì tā suàn bú zhe le yě 。wǒ zhōu gōng zài guà pù lǐ miàn ，nǐ zì huàn tā chū lái ，bái tā huǎng ，tǎo tā yín zǐ qù 。nǐ zhè pó pó yòu lái zěn de ？lǎo diē ，nǐ kàn wǒ hái ér zuó yè shēn wáng ，suàn bú zhe ，nǐ jiāng nà fá de yín zǐ yǔ wǒ 。wǒ qǐ yǒu suàn bú zhe de 。zhè gè bú shì wǒ hái ér shí liú zhù ？shì jīn zǎo huí lái de 。gǎn bú shì nǐ ér zǐ ，sī xià jiè qiàn zhè gè xiǎo sī ，yào wǒ de yín zǐ ，lái huài wǒ de mǎi mài 。wǒ zhī yǒu de zhè gè hái ér ，péng dà gōng yě rèn de tā lǐ 。shì tā de qīn ér zǐ 。yǔ tā yín zǐ qù bà 。zhù 、zhù 、zhù ，jiāo tā ér zǐ zì shuō shēng nián bā zì lái ，děng wǒ zài suàn 。wǒ jīn nián èr shí suì ，sān yuè shí wǔ rì wǔ shí shēng 。shì zhè bā zì 。guài zāi ，zhè mìng běn děng gāi zuó yè sān gèng qián hòu sān chǐ tǔ dǐ xià bǎn jiāng shēn sǐ ，jīn rì suàn lái ，yǒu gè ēn xīng lín shí jìn mìng ，jiù tā wú shì 。zěn me zuó rì méi zhè ēn xīng ，jīn rì biàn yǒu ēn xīng jiù mìng ？zhè xiǎo hòu shēng yī dìng bú shì shí pó pó de ér zǐ 。nǐ zhè lǎo rén jiā ，tā zài wǒ gé bì zhù ，cóng xiǎo lǐ kàn shēng jiàn zhǎng de ，zěn me bú shì ？shuō huà zài qián le ，wǒ zhī chú xià zhè tiāo chū de yín zǐ yǔ tā qù bà 。hái ér ，dé le zhè yín zǐ ，ǎn men huí jiā qù lái 。wǒ suàn le sān shí nián guà ，bú céng chà le ，jīn rì kě zěn shēng chà suàn ，bèi rén fá le yín zǐ qù ？wū de bú mèn shā wǒ yě xiǎng shì nǐ lǎo le ，bú jì shì le 。jiāo yī jiē liǎng xiàng guò lái guò wǎng de rén ，dōu shuō zhōu gōng suàn bú zhe ，bèi rén fá le zhè tiāo chū de yī gè yín zǐ qù ，xià cì zài bú yào tā suàn le 。nín hǎo zhī dào me ？nín cháng zài wǒ gēn qián mài nòng zhè yīn yáng yǒu zhǔn ，huò fú wú chà ，jīn rì rú hé ？hǎo huáng kǒng rén yě ，máo 、máo 、máo ！zhè yī gè yín zǐ bú dǎ jǐn ，zhī shì guà le sān shí nián ，jīn cháo bèi rén ná qù ，zhēn gè huáng kǒng 。péng zǔ ，yǔ wǒ guān shàng pù mén ，(...)
wén zhāng kāi tóu ，miào yǔ chuán shén 。“lì wáng nuè ，guó rén bàng wáng ”，liáo liáo qī zì ，shèng yú qiān yán 。yī biān shì lì wáng nuè ，yī biān shì guó rén bàng 。bàng yóu nuè qǐ ，shì chū bì rán ，yīn guǒ míng le ，bì lěi fèn míng ，yī kāi piān biàn zhǎn xiàn gěi dú zhě yī duì bú kě diào hé de máo dùn 。jì yǐn chū zhào gōng kǔ jiàn de yuán yóu ，yě wéi lì wáng de kě bēi xià chǎng mái xià le fú bǐ 。jiē xià lái lì wáng de yī “nù ”yī “xǐ ”，liǎng gè dòng cí ，rú qiān jun1 zhī lì ，yòu jiāng máo dùn tuī xiàng gāo cháo ，qiě bǎ zhè wèi bào nuè wú dào de hūn jun1 xíng xiàng fǔ kǎn dāo xuē dé gèng jiā bī zhēn 。jié wěi shì jiá rán ér zhǐ ，gěi dú zhě liú xià hěn dà de xiǎng xiàng kōng jiān 。kāi tóu “guó rén mò gǎn yán ，dào lù yǐ mù ”，cǐ yǔ zhēn nǎi shén lái zhī bǐ ，lì wáng yǐ wéi gāo yā jiù kě zhǐ bàng ，yīn ér “dà xǐ ”，qí shí gāo yā xià de chén mò ，zhī shì huǒ shān pēn fā qián de sǐ jì 。jié wěi “wáng fú tīng ，yú shì guó rén mò gǎn chū yán ”，zhè shì fèn nù yǔ fǎn kàng de yán jiāng zài níng jù lì liàng 。zhōng yú huǒ shān pēn fā ，guó rén bào dòng ，lì wáng bèi zhú ，nà gāi shì hé děng zhuàng guān de chǎng miàn ，hé qí fù zá de dòu zhēng 。dàn zuò zhě quán dōu luè (...)
zhàng tóu tiāo dé bù náng háng 。huó jì yǒu shuí zhēng 。bú kěn hóu jiā wǔ dǐng ，bì jiàn yī bēi gēng 。
wǒ jiàn jun1 lái ，dùn jiào wú lú ，xī shān měi zāi 。chàng píng shēng gān dǎn ，dōu chéng chǔ yuè ，zhī jīn jiāo qī ，shuí shì chén léi 。sāo shǒu chí chú ，ài ér bú jiàn ，yào dé shī lái kě wàng méi 。hái zhī fǒu ，kuài qīng fēng rù (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

我见君来，顿觉吾庐，溪山美哉。怅平生肝胆，都成楚越，只今胶漆，谁是陈雷。搔首踟蹰，爱而不见，要得诗来渴望梅。还知否，快清风入(...)
山石峥嵘险峭，山路狭窄像羊肠，蝙蝠穿飞的黄昏，来到这座庙堂。登(...)

相关赏析

上片“卷尽”两句，写试灯日遇雨，而入夜雨收云散，天青月朗；以月宫仙女“素娥”代指月亮，即以“新梳洗”形况月色明净，比拟浑成，三字兼带出“雨后”之意。这是写天上。“(...)
黄庭坚对兰的推崇，是在北宋推崇君子气节的大环境下提出来的。周敦颐《爱莲说》就说：“莲，花之君子者也。”黄庭坚也说：“兰似君子。”此文写于他贬居戎州之时。戎州有山名兰山，上有野生兰花。他将之移植于院中，建一小亭，名为“幽芳亭”。在北宋党争中，黄庭坚属苏轼党，屡遭新党打击。但是，他并无怨恨詈骂之词。苏轼称赞他：“意其超逸绝尘，独立万物之表，驭风骑气，以与造物者游，非独今世之君子所不能用，虽如轼之放浪自弃，与世阔疏者，亦莫得而友也。”（《答黄鲁直书》）评价高得不能再高了。黄庭坚将居处先后命名为“任运堂”、“槁木(...)
沟壑皆平，乾坤如画，更吐冰轮洁。
说客游说人主实非易事，弄不好会有生命之虞。范雎以一籍布衣的身份游说秦昭王，正如他所说“交疏言深”，这时，他对秦王的心理状况与性格特征还不十分清楚，秦王喜欢听什么，想要干什么，他还没有准确的把握。因此，他必须先加试探，察言观色。他要贡献于秦王的谋略之一，也是最重要的一点，就是废逐把持朝政的以宣太后、穰侯为首的“四贵”。而秦王与他们有骨肉之亲，并且是在他们的拥立下才得以即位的。范雎明白，若稍有不慎，就会“今日言之于前，而明日伏诛于后”，落个身首异处的下场。所言甚深而交情甚浅，范雎能不顾虑吗?所以他吞吞吐吐，疑虑重重，回环往复，拖拖沓沓，而同时却又引古论今，援他况己，旁敲侧击，铺张扬厉。一方面对秦王反复进行试探，看他是否真心信任自己，是否能听从建议摆脱骨肉之亲的羁绊而自强自力；另一方面又反复申述自己对秦昭王的无限忠诚。在“何患乎”“何忧乎”、“何耻乎”的层层叙述中，对秦昭王展示自己的忠心，甚至表示“臣死而秦治，贤于生也”，好像他早已置生死于度外。这段说辞，淋漓酣畅，委婉周密，恳切动听。终于瞅准时机，于云山雾罩之中微露真意：“足下上畏太后之严，下惑奸臣之态，居深宫之中，不离保傅之手，终身暗惑，无与照奸。大者宗庙灭覆，小者身以孤危，此臣之所恐耳。”这段话说白了就是：你的处境危如累卵，有(...)

作者介绍

毛炳 生卒年不详。洪州丰城(今江西丰城)人。家贫好学，不能自给，因随里人入庐山，聚生徒于白鹿洞讲学。性嗜酒，每得钱则买酒尽醉。其游螺川诸邑，遇酒即饮，不醉不止。后又聚生徒数十人，讲诵于南台山数年。尝自署于斋壁云：“先生不在此，千载只空山”。因大醉，一夕卒。生平见马令《南唐书》、陆游《南唐书》及《十国春秋》本传。顾櫰三《补五代史艺文志》记有《毛炳诗集》1卷，今佚。《全唐诗》存断句1联。